Monday, February 25, 2008

ase jivan jagle pahije

आयुष्याच्या अल्बममध्ये
आठवणींचे फ़ोटो असतात .
आणखी एक कॉपी काढायला
निगेटिव्ह्ज मात्र शिल्लक नसतात .

गजर तर रोजचाच
आळसाने झोपले पाहिजे,
गोडसर चहाचा घोट घेत
टॉम अँड जेरी पाहिल पाहिजे .

आंघोळ फ़क्त दहा मिनीटे?
एखाद्या दिवशी तास द्या,
आरशासमोर स्वतःला
सुंदर म्हणता आल पाहिजे .

भसाडा का असेना
आपल्याच सुरात रमलं पाहिजे ,
वेडेवाकडे अंग हलवत
नाचणंसुद्धा जमलं पाहिजे.

गीतेचा रस्ता योग्यच आहे .
पण एखादा दिवस पाडगावकराना द्या,
रामायण मालिका नैतिक थोर
"बेवॉच" सुद्धा एन्जॉय करता आली पाहिजे.

कधीतरी एकटे
उगाचच फ़िरले पाहिजे,
तलावाच्या काठावर
उताणे पडले पाहिजे.

संध्याकाळी मंदिराबरोबरच
बागेतसुद्धा फ़िरलं पाहिजे .
'फ़ुलपाखरांच्या' सौंदर्याला
कधीतरी भुललं पाहिजे.

द्यायला कोणी नसलं
म्हणुन काय झालं ?
एक गजरा विकत घ्या
ओंजळभरुन फुलांचा नुसता श्वास घ्या.

रात्री झोपताना मात्र
दोन मिनीटे देवाला द्या,
एवढ्या सुंदर जगण्यासाठी
नुसतं थॅंक्स तरी म्हणा!

2 comments:

Unknown said...

nice kavitaa
mastach ahe boleto FANTASTIC

Raju said...

Kharach ..............Khupach Surekh